Hattat Hüseyin Hüsnî Efendi kimdir? Hüseyin Hüsnî Efendi hayatı ve eserleri

Sanatkâr Hakkında

Kuzâtdan Sâdık Efendi’nin oğlu olarak İstanbul’da doğdu. Dergâh-ı Âlî kapıcıbaşılarından olan İbrahim Besim Ağa’nın himmetiyle Mâliye Nezâreti’nin hulefalarından oldu. Hüsn-i hizmeti sayesinde tedricen ilerleyerek evvela mansûre hizmeti ve H. 1248/M. 1832-1833’te mukata’at zimmetine nail olup H.1253/M. 1838’de Mâliyye Müsteşarlığı’na tayin edildi.

Sultan Abdülmecid’in cülusunda azledilerek Meclis-i Muhâsebe-i Mâliyye âzalığına nakledildi. H. 1254/M. 1838’de Konya, daha sonra Bolu defterdârlığına tayin edildi. H. 1260/M. 1844]’de ûlâ sınıf-ı evveli rütbesiyle Meclis-i Vâlâ âzalığına ve ardından Çiftlikat-ı Hümâyûn ve Fabrikalar nâzırlığına, H. 12 Rebi’ü’l-evvel 1265/M. 5 Şubat 1849’ta da rütbe-i bâlâ ile Mâliye Nezâreti’ne nasbedildi. Ancak o senenin Ramazân ayının yedinci günü[27 Temmuz) akşamı, Sadrâzâm Koca Reşîd Paşa’nın konağındaki iftar ziyafetinden evine döndükten bir müddet sonra âniden vefât etti. Eyüp Kabristanı’na defnedildi.

Akrabalar

Seyyid İbrahim Sarim Sâlim Efendi

Oğlu

Hocaları

Alî Vasfî Efendi

Aklâm-ı Sitte

H. 1211 / M. 1796-1797

İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar İbnülemin Mahmud Kemal İnal

Süreyyâ Bey Sicill-i Osmânî’de, “Mâbeyn-i Hümâyûn’a şiddet-i ubûdiyyeti ve umûr-ı hisâbiyyeye vefret-i te’allûku ve fart-ı istikāmeti ve kelâmının mü’essîriyeti hasebile müface’aten vefâtına o zemanca tesmim(zehirlenme) denmişdir.”diyor.

“Tesmimdir” diyenler, yanılmış olsalar gerekdir. Her ansızın yürüyen zehirlenmiş olsa birdenbire vefâtı gerektiren sebebin zehirden ibâret olması lâzım gelir.

Mabeyn-i Hümâyûn’a aşırı bağlılığı ve kelâmının etkinliği, rekābeti doğurunca da Reşîd Paşa tarafından tesmim etdirilmiş olduğuna inanmak, aklen sevab olamaz. Çünki onun gibi reşîd ve âkil bir âdem, üstelik kendi evinde böyle bir cinâyete cüret ederek şahsını bed-nâm ve mat’un-ı en’am etmiyeceği tabi’îdir. Nitekim Merhûmun dayısı Ağnâm Müdîri Alî Şâkir Efendi’nin oğlu esbâk Mâbeyn baş-kâtibi Âtıf Bey, tesmimden bana bahsetmemişdir.

Vak’anüvis Lûtfî Efendi, tarihinde “Tenkih-i me’ayiş-i umûmiyyeye dâ’ir tanzîm ve takdim etmek üzre bulunduğu defter, pek çok me’murin ve acezenin mağduriyetini mucib olacağından böyle birdenbire vefâtı “Yırtıcı kuşun ömrü az olur. Kat’-ı erzakda feyz yokdur.” kılıklı, o vakt beyne’n-nas sözler tekevvününü mucib olmuşdur.” diyor.

Fihrist-i Ahlâk nâmında bir risâlesi basılmışdır. Kendi yazısıyla olan nüshâ, üniversitedeki kütübhânemdedir. Sülüs ve nesih yazısı güzeldir. Kimden yazdığı ma’lûm değildir. Hâfız Osmân tarzında bir mushâf-ı şerîf yazmağa başlamışsa da tamamlıyamadığını Âtıf Bey merhûm söylerdi.

Yayınlanan hilye-i şerîfe, Evkāf hukuk müşavirliğinden mütekā’id merhûm Latîf Bey’in evindedir. Vâki’ olan recâm üzerine refîkāsı ve oğulları – Mühendis Ekrem Hakkı Bey vasıtasıyla – tevdi’ etdiler. Basdırıldıkdan sonra aslı – teşekkürle – sahiblerine i’ade edildi. Bundan başka yazısını görmedim. Elbetde daha başka yazıları vardı. Emsâli gibi kimbilir nerelerde kaldı!

Ketebe.org İsmail Orman

Hüsn-i hattı çocukluk çağında iken Laz Ömer Vasfî Efendi’den meşketmiş olan Hüseyin Hüsnî Efendi, H. 1226/M. 1811 senesinde yazdığı kıt‘a ile icâzet almıştır. Mesaisi nedeniyle yazıya fazlaca ayıramamış olması, hüsn-i hatta terakki göstermesine mani olmuştur denilebilir.

Gül Cami’ hatibi Mâlik Efendi tarafından ta’lik hat ile yazılan mezar kitâbesinin metni şöyledir:

Hüve’l-bâkî

Ah! Mâliyye Nâzırı idi bu zât ~ Rütbesi çıkmış idi bâlâya

Mütedeyyîn ve ehl-i iffet idi ~ Heves etmezdi mâl-i dünyâya

İhhirâf etmedi çü serv-i sehî ~ Kendine doğrulukdu sermâye

Kâtib-i çîre-dest-i nâdir idi ~ Yoğ idi ıtla’ına gâye

Baş komuşdu erenlerin yoluna ~ İşte oldu emîre hemsâye

Söyle târîhi-i cevherin İrfân ~ Ola seng-i mezâra pirâye

Genc iken mâsivâyı terk ederek ~ Gitdi Hüsnî Efendi ukbâya

Sene 1265